Untitled (Blue, Green, and Brown)

COUPLE: อิมยองมิน x จองเซอุน

HASTAG: –

NOTES: –

จองเซอุนเกลียดไอศกรีมมินต์ช็อกโกแลต

เป็นข้อเท็จจริงข้อท้ายๆ ที่ผมทราบและพยายามทำความเข้าใจเกี่ยวกับ จองเซอุน เด็กหนุ่มตัวเล็กที่มักห้อยกล้องมิลเรอร์เลสไว้ที่คอเสมอ ชอบใส่กางเกงห้าส่วนทั้งที่แพ้แมลง แต่ก็ต้องขอให้มันยาวพ้นข้อเท้าขึ้นมาสองนิ้ว เดี๋ยวมันจะไม่เท่มั้ง ชอบใส่เสื้อคอเต่าในวันที่อากาศร้อนเหมือนอยู่บนเตาหมูกระทะ ผมไม่เคยเข้าใจ

จองเซอุนมีแต่สิ่งที่ผมไม่เข้าใจ

ผมไม่เคยเข้าใจรูปถ่ายของเขา เขาชอบถ่ายรูปอะไรพิลึกๆ เช่นเศษหมูที่ติดตะแกรงท่อน้ำในตลาดสด ส้มที่ทิ้งไว้จนเน่ากับถุงมันฝรั่งทอดรสเกลือที่กินไปครึ่งหนึ่งแล้ว เขาถ่ายไปทำไม ผมไม่เคยเข้าใจ

และสิ่งที่ผมไม่เข้าใจที่สุดคือ

เราเลิกกันเพราะผมซื้อไอศกรีมมินต์ช็อกมาแช่ในตู้เย็น

เสื้อผ้าในตู้เก็บถูกกวาดเรียบยัดลงกระเป๋าให้อัตโนมัติ เขาตะบี้ตะบันรูดซิปกระเป๋าเดินทางทั้งที่ไม่ได้มองเลยว่าเสื้อยืดของผมมันแลบออกมาแล้วเกี่ยวติดซิป ผมเป็นคนไปยัดมันเข้าเพื่อให้เขารูดซิปกระเป๋าเดินทางของผมได้ ก่อนเขาจะโยนมันออกหน้าห้อง ปิดประตูดังปั้ง! ผมไม่เข้าใจ

ผมไม่เข้าใจว่าทำไมเขาต้องร้องไห้

ร้องไห้อยู่หลังประตูนั่น

เรารักกันไม่ใช่หรอ

จองเซอุนพูดถึงเรื่องปืนอยู่บ่อยๆ

เขาไม่มีมันซักกระบอก ถ้าไม่นับปืนกาวที่ต้องเอาไว้ทำพร็อบประกอบฉากถ่ายหนัง ปืนที่ยิงคนตายได้จริงๆ ไม่มี ไม่แน่ใจนักว่าพ่อหรืออาของเขาที่ชอบเก็บสะสมปืน แต่นั่นก็ไม่สำคัญเท่าสิ่งที่เขาพูดวนไปวนมาอยู่หลายรอบ

“ใครก็ไม่มีทางรู้หรอกว่าไกปืนอยู่ตรงไหน ทุกคนมีทั้งนั้น แต่ไม่รู้ ไม่มีใครเคยรู้”

“แล้วเซอุนล่ะ รู้มั้ย”

“ผมไม่รู้ ผมแค่ภาวนาว่าพี่ยองมินจะไม่เอานิ้วสอดแล้วกดไกของผม”

“…”

“เพราะมันจะปั้ง! พี่จะตาย…ตายไปจากชีวิตของผม”

ปั้ง!

เสียงยังติดอยู่ในหัวของผม ก้อง วน สะท้อน ตีกลับไปมา ไม่ใช่เสียงปืนแต่หากเป็นเสียงปิดประตูโดยไม่มีวันเปิดออกอีก ของเหลวสีแดงไหล ไหลออกจากทุกช่องทวาร ผมล้มลงหน้าห้องนั้น ไม่แม้แต่จะพยายามกระดิกกระเดี้ยร่างกายส่วนใด ผมต้องตายแล้ว ผมเห็นคำตอบทั้งหมด

กระบอกปืนอัดปาก ขึ้นนกแล้วยิง

ความเย็นไหลเข้าคอของผม

ผมชอบบุหรี่มินต์สลิม

กระเป๋าเดินทางวางอยู่บนเตียง ธีมคาวบอยไม่ได้ทำให้ผมน่าอ้วกแตกเท่ากับระบบการจัดการกลิ่นคาวกามของลูกค้าคนก่อนหน้า ไอของความใคร่ กักขฬะ เลวทราม โสมมที่ใครก็พึงปรารถนายังลอยคลุ้งคลุมไปทั่ว องคชาติของผมแข็งขึ้นเมื่อนึกถึงเซอุน ลำลึงค์ของผมคงจะพร้อมที่จะลั่นไกแล้วกระมัง

ไม่หรอก…ไกของผมไม่ใช่ควย

แต่เป็นน้ำตาของจองเซอุนต่างหาก

เรายังรักกันไม่ใช่หรอ

ผมไม่เคยเข้าใจ

ปั้ง!

END